پیام من

پیام من عشق است .. !! به خودت عشق بورز که آغاز کار است. سپس به آنانی که به تو نزدیک اند ، عشق بورز. پس از آن به دنیا و کل جهان. فقط در اینصورت قادر خواهی بود به خدا عشق بورزی. سفر از خود آغاز می شود و درخدا پایان می پذیرد . این دو، دو کرانه رودخانه هستند. تو یکی از کرانه ها هستی و خدا آن دیگری و عشق پلی است بین این دو کرانه. این پـــــل از روی کل رودخانه می گذرد اما انسانها از عشــــــق می هراسند. به همین دلیل است که به عبادت می پردازند. هرگز نمی فهمند که چه می کنند. عبادتشان از روی نادانی است، تا زمانیکه عبادت ازعشق سرشار نشود نمی تواند راستین باشد. زندگی مردم از عشق بی بهره است اما همچنـــان به کلیساها و معبدها می روند. این کار کاملا بی معنی است ! تا زمانیکه در عشـــــق زندگی نکنی نمی توانی وارد هیچ معبدی شوی و کسی که در عشــــق زندگی می کند نیازی به وارد شدن به معبد را ندارد، او از قبل در آنجاست. این پیام ساده را بخاطر بسپار و با آن زندگی کن، زیرا آن، نظریه ای نیست که بدان باور یابی، بلکه خود زندگی است. در عشق شکوفا شو. رایحه دلنواز عشق را پراکنده ساز که این عین عبادت است. تنها رایحه دلنواز عشــــق به خدا می رسد نه هیچ چیز دیگر ....